در همه عالم کسی به یاد ندارد نغمه سرایی که یک ترانه بخواند تنها با یک ترانه در همه ی عمر نامش اینگونه جاودانه بماند *** صبح که در شهر، آن ترانه درخشید نرمی مهتاب داشت، گرمی خورشید بانگ: هزار‌آفرین! زهرجا بر شد شور و سروری به جان مردم بخشید *** نغمه، پیامی ز عشق بود و ز پیکار مشعل شب های رهروان فداکار شعله بر افروختن به قله کهسار بوسه به یاران، امید و وعده به دیدار *** خلق، به بانگ "مرا ببوس" تو برخاست! شهر، به ساز "مرا ببوس" تو رقصید! هرکس به هرکس رسید نام تو را پرسید هر که دلی داشت، بوسه داد و ببوسید! *** یاد تو، در خاطرم همیشه شکفته ست کودک من، با "مرا ببوس" تو خفته ست ملت من، با "مرا ببوس" تو بیدار خاطره ها در ترانه ی تو نهفته ست *** روی تو را بوسه داده ایم، چه بسیار خاک تو را بوسه می دهیم، دگر بار ما همگی " سوی سرنوشت" روانیم زود رسیدی! برو، "خدا نگهدار" *** "هاله" ی مهر است این ترانه، بدانید بانگ اراده ست این ترانه، بخوانید بوسه ی او را به چهره ها بنشانید آتش او را به قله ها برسانید ***** مشیری
| Design By : Pars Skin |
چه عرض کنم!!! بخونین ..شاید فهمیدین ... و تونستین کمک کنین!
